Esnafın Vicdanı Gibi Hüznü Vardır

Şair öyle demez mi ?

Hüznü Vardır Her Kalbi Olanın...

Alın teri ile helal kazanmak ister. Gece gündüz çalışır. Pardemi döneminde bile siftah yapamasa bile dükkanı açık tutar.Parası olmayanı veresiye defterine yazar.Kiminin alışverişinekatkı sağlar, kimine indirim yapar. Yüreğini kırmadan,boynunu eğemeden...

Yusuf Dal, Osmaniye'nin Kadir ilçesinde münibüs işletir. Her gün Kadirli'den Adana'ya...Adana'dan Kadirlii'ye yolcu taşır. Onlarla dertleşir, kiminin kederine ortak olur. Kimine yaren...

Geçen gün kontak kapatıp sıcak evine geldiğinde günlük hasılatı hesap eder. Paraları sayarken yeşil rengiyle bildiğimiz 20TL'nin üzerinde bir not görür. Okur.

Okumasına da boğazı düğümlenir.

"Bu son param üzülerek harcıyorum"

"Deseydin be kardeş, senden para mı alacaktım?"  der kendi kendine. Hüzünlenir. Vicdanı vardır.Yürek burkuntusu merhamate ulaşır. Yüreği kaynar.  Sosyal medyadan paranın sahibini arar. 

Şöyle der:

  "Paranın üzerndek notu görünce gerçekten duygulandım. Hangi müşterim bana verdi bilmiyorum.Çok  
Belki de kendsi değil farklı brisi yazmıştır. Bu notun sahibine ulaşabilirsem parasını iade edeceğim.
Ulaşamazsam da parayı çerçeveletip evme asacağım"  

Olayı haber yapan Karamanca.net haber sitesine belki de  gerçeği söylemez. Bulduğunda müşteriyi belki yardıma ihtiyacı vardır. Sofrasında bir ekmek eksik, sobasında odun yoktur. "Yardım edeceğim" demez. Türk esnafı onurludur, kimseyi kırmaz mahçup etmez.

Dükkanımıza, taksimize,tezgahımıza, atölyemize,dolmuşumuza bir derbeder düşer de haberimiz olmaz.Garibin, gurabanın yardımcı Allah'tır. Yareni esnaf ve sanatkar...

Değil mi kardeşim?